Drugi.

Wstała wcześnie bo nie mogła spać. Jej myśli zaprzątała wczorajsza rozmowa z chłopkiem. Nie rozumiała dlaczego nagle odezwał się do niej nieznajomy brunet. Chciał ją wykorzystać czy może spodobała mu się ? Ubrana i pomalowana zeszła na dół.Nie była głodna,więc bez śniadania postanowiła pobiegać. Ubrała na siebie swoją ulubioną kurtkę z futerkiem na kapturze,wygodne bez obcasów kozaki a na koniec nałożyła swoją czapkę z pomponem na głowę. Wybiegła przed dom i na chwilę zatrzymała się przed domem swoimi i pani Basi. Rozłożyła nogę na ławce i zaczęła się rozciągać. Z kieszeni wyjęła swój telefon wraz z słuchawkami i puściła muzykę. Skoczne rytmy od razu pobudziły ją i zmotywowały do biegu. Truchtem ruszyła w kierunku centrum miasta. Po drodze spotkała tylko kilku ludzi,co nie było dziwne,gdyż na zegarku widniała 5 rano.Dobrze,że obok chodnika świeciły się lampy,bo gdyby nie to nie udało by się jej wyjść z domu. Nie chciała sama biegać,ale bała obudzić się swoją przyjaciółkę. Wiedziała,że Weronika uwielbia się w wolne dni wylegiwać w łóżku aż do południa. Po 15 minutach zdyszana zatrzymała się na chwilę przed jednym ze sklepów i opadła na ławkę. Wzięła kilka głębokich oddechów,a następnie zaczęła rozglądać się wokół.Z każdą minutą niebo rozjaśniało się po woli. Po krótkim odpoczynku podniosła się i ponownie ruszyła przed siebie.Zimowe powietrze oczyszczało jej umysł,a także wywoływało miłe uczucie schłodzenia. Śnieg nadal utrzymywał się,a ona tym nie gardziła.W końcu góry najpiękniejsze jej zdanie były właśnie w zimie. Wyjęła z kieszeni swoją komórkę,odblokowała i zerknęła na zegar. Na wyświetlaczu pojawiła się godzina 7:00.Czyżby zatraciła się w bieganiu? Na to wyglądało. Odwróciła się nie pięcie i ruszyła w kierunku drogi powrotnej. Gdy była już blisko swojej ulicy, zdecydowała się wpaść do miłej knajpki. Otworzyła drzwi,a te zadzwoniły z charakterystycznym dźwiękiem dzwonka. Kelnerka natychmiast odwróciła głowę do tyłu i dostrzegła stałą klientkę. Natalia z delikatnym uśmiechem na ustach podeszła do lady,by zamówić sobie śniadanie. Po wysiłku nieco zgłodniała,a na potwierdzenie tego jej brzuch wydał głośny dźwięk. Dziewczyna za lady zaśmiała się ,a Nata z uśmiechem zamówiła swoje ulubione danie -naleśniki. Co jak co,ale tych naleśników w tej knajpie to nawet pani Basia nie pobiję. Co nie znaczy,że nie robi smacznych,bo robi. Po chwili szatynka położyła przed Natalią talerzyk z dwoma naleśnikami,a brunetka uśmiechnęła się pod nosem i zabrała się za jedzenie. Po kilku minutach przegryzła ostatni kęs i mruknęła zadowolona. Kelnerka niezauważalnie zjawiła się tuż obok dziewczyny i sprzątnęła talerzyk. Włodarczyk zamówiła jeszcze kawę a następnie zapłaciła i wyszła. Jej policzki zaróżowiły się na spotkanie z mrozem,lecz po chwili przyzwyczaiły. Upiła łyk gorącego napoju,a po jej ciele od razu rozeszła się fala ciepła. Po chwili wyrzuciła pusty papierowy kubeczek i z dłońmi w kieszeni ruszyła w kierunku mieszkania. Uchyliła furtkę i z lekkim uśmiechem weszła do środka,przekręcając kluczyk w zamku. Natychmiast pozbyła się kurtki,kozaków i czapki a następnie w ciepłych kapciach ruszyła w kierunku kuchni. Tak jak się spodziewała,pani Barbara siedziała przy stole i jadła przygotowane przez nią kanapki.
-Witaj Natalio! Gdzie byłaś?-uniosła głowę do góry i spojrzała na brunetkę.
-Dzień dobry ! Pobiegać. Dawno nie miałam na to czasu,ale skoro weekend to chciałam go dobrze wykorzystać. -posłała jej ciepły uśmiech.
Niczym staruszka otworzyła usta by coś powiedzieć brunetki już nie było. Zaśmiała się pod nosem i wróciła do przyglądania się widokom za oknem. Natalia tymczasem usiadła na swoim łóżku z laptopem na kolanach. Od kilku dni poszukiwała pracy. Nie chciała dłużej utrzymywać się z emerytury pani Basi,gdyż czuła się dziwnie. Miała bowiem  20 lat i chciała zarabiać na swoje potrzeby sama. Weronika miała szczęście i dzięki swojej koleżance załapała się do tej kawiarni. Natalia za to codziennie przeszukiwała Google,przeglądając różne oferty pracy,ale na co ona mogła iść? W końcu nie skończyła jeszcze studiów. Nagle w jej oczy rzuciła się pewna oferta. Zaciekawiona kliknęła dwa razy na wyraz,a po chwili z marszczonymi brwiami czytała tekst. Uśmiechnęła się pod nosem i szybko zeskoczyła z łóżka,by spisać numer. Wyciągnęła z szuflady mała różowego koloru kartkę i zapisała składający się z dziewięciu cyfr numer. Zamknęła laptopa i zaczęła chodzić po pokoju,zastanawiając się czy ma jakie kolwiek szanse. W końcu była młoda i nie doświadczona.Co z tego,że studiowała dziennikarstwo... Po chwili namysłu wyjęła z kieszeni telefon i szybko wstukała na ekranie numer. Zdenerwowana krążyła wokół łóżka,oczekując na podniesie słuchawki.Zniecierpliwiona już miała się rozłączyć kiedy ktoś odebrał połączenie:
-Halo?-zapytał mężczyzna. 
-Dzień dobry. Ja w sprawie oferty pracy. Nazywam się Natalia Włodarczyk,mam 20 lat i poszukuję pracy.Studiuję obecnie dziennikarsko jestem na pierwszym roku. -wypowiedziała ze strachem w głosie.
-Mówi pani na pierwszym roku tak? Hmm... No nie wiem czy mogę panią zatrudnić ,gdyż ma pani bardzo małe doświadczenie. No,ale niech pani przyjedzie na spotkanie. Ma pani na dziś jakieś plany?
-Ale mi bardzo na tym zależy. Nie ,dziś mam wolny dzień. 
-Rozumiem. To może przyjedzie pani na adres podany na stronie internetowej o godzinie 15:00?
-Oczywiście. Dziękuję bardzo.
-W takim razie do widzenia.
-Do widzenia.-powiedziała bardziej do siebie niż do rozmówcy,który się już rozłączył.
Rzuciła telefon na łóżko i zaczęła skakać jak wariatka.Cóż było poradzić na jej zachowanie? W końcu miała duże szanse na znalezienie wreszcie pracy.Postanowiła podzielić się tym z przyjaciółką. Wskoczyła na łóżko i szybko zalogowała się na Facebooka.Po chwili odszukała Krzewińską i dostrzegając niebieską kropkę ,zaczęła pisać :
Natalia Włodarczyk:Nie zgadniesz co się stało?!! :D 
Weronika Krzewińska:No co takiego?:D Maciek chce się ze mną umówić?!:) 
Natalia Włodarczyk:Nie no co ty! Lepiej! Mam szanse na prace! W gazecie ;) 
Weronika Krzewińska:A to nie wie co traci! :P To świetnie! Co powiesz na wypad do klubu?;) 
Natalia Włodarczyk:Wybacz,ale dziś nie. Dopiero jak będzie wiadome czy mnie zatrudnią ok? ;) Nie gniewaj się :* 
Weronika Krzewińska:Ok :) Jasne,nie ma sprawy :* Wybacz,ale mój men przyszedł ,pa :* Powodzenia. Kiedy masz spotkanie? ;) 
Natalia Włodarczyk:Rozumiem :) A za Maćkiem to się uganiasz tak? :D Oj jak ja mu powiem to xD Dziś o 15 :) Pa :*
Spojrzała na dół ekranu i dostrzegła nową wiadomość od Maćka.
Maciej Kot:Hej! :) Dawno do ciebie pisałem piękna ;) Co tam słychać? Wybacz,ale nie mam za wiele czasu,więc jak możesz szybko odpisuj ok Nata? :) 
Natalia Włodarczyk:Cześć Maciek :3 Nom dawno.Nie mów tak bo się zaczerwienie.U mnie wszystko dobrze,a tam? Spoko :) 

***
Cześć wam! I tym razem na początku dziękuje wam za komentarze pod pierwszym postem :) Ten rozdział miał pojawić się jutro,ale ze względu,że przez cały weekend o nasze emocje zadba nasza kadra siatkarzy z Winiarem na czele :3 to nie będę miała kiedy i jak tego pisać. Bo wiecie trzeba,będzie ochłonąć ,a to mi trochę zajmie :D Mam dla was dobrą wiadomość,przynajmniej dla fanów siatki :) Jestem w 2 b gimnazjum,dlatego po woli już robię plany na 3 gimnazjum i liceum. Tak też postanowiłam pisać opowiadania w wolnych chwilach do przodu. Po opowiadaniu tym spodziewajcie się opowiadania o Michale Winiarskim w roli głównej :) Będziecie je czytać czy raczej nie? Napiszcie mi odpowiedź niżej i zapraszam do wyrażenia również opinii na temat tego rozdziału,bo w 3 będzie bardziej ciekawiej i chyba będzie dłuższy :) Pozdrawiam i do zobaczenia! Miłego weekendu!